Toen wij onze huidige woning betrokken in 2003, was het idee om hier niet langer dan 4 à 5 jaar te blijven en daarna op zoek te gaan naar onze volgende woning. Helaas liep dat iets anders dan gepland doordat ik inmiddels fulltime als zelfstandige bezig was, de kozijnen écht vervangen moesten worden en de kredietcrisis zorgde dat we moeilijker aan een financiering zouden komen. Daarnaast was ons inkomen eigenlijk ook helemaal niet toereikend doordat we ervoor hebben gezorgd dat MrsFireMe fulltime van het moederschap kon genieten (geen spijt van!)
Daarna hebben we nog een flinke verbouwing uitgevoerd met het idee dat we er langer zouden blijven wonen, al met al hebben we de afgelopen 14 jaar zo’n 50k in het huis gestoken, waarvan er bij verkoop hooguit 30k in de verkoopprijs zal zitten en 20k als “verloren” moet worden beschouwd; het is immer logisch dat er vloeren, muren en een keuken in een woning zit dus dat vormt geen meerwaarde maar droeg wel bij aan ons wooncomfort.
Verhuisplannen
Aan het begin van 2017 bedachten we ons dat we met ons huidige inkomen misschien wel zouden kunnen verhuizen naar onze droomwoning. We keken naar een nieuwbouw-project in de geboortestad van FireMe, schitterende woningen op een mooie plek, met voldoende ruimte en een mooie omgeving waar wij als gezin prima zouden aarden. We maakten een afspraak met een hypotheek-adviseur om vrijblijvend te kijken wat er mogelijk zou zijn. De aankoopprijs van de woning die we op het oog hadden was 450.000 EUR, met nog wat meerwerk/tuinaanleg zou het te financieren bedrag op 485.000 EUR komen. De adviseur vroeg naar jaarcijfers, prognoses en huidige hypotheekstukken (ik heb hem nog hartelijk bedankt voor ons gesprek 5 jaar eerder, maar hij kon het zich niet meer herinneren).
En, wat bleek, de moeilijke beslissing die ik twee jaar geleden maakte begon zijn vruchten af te werpen: de adviseur schatte het zeker als haalbaar. Hij was lichtelijk verbaasd over de cijfers en vond het verstandig dat we onze hypotheek hadden omgezet naar annuïteiten en dat we die beleggingspolis hadden beëindigd.
OK, het kan dus, en nu?
Eenmaal thuisgekomen waren we blij, een beetje verbaasd maar vooral trots. Pas nu gingen we nadenken over wat het verhuizen zou betekenen:
- We zouden ons huis te koop moeten zetten, helaas voor ons niet zo praktisch aangezien onze buren hun huis tegen een weggeefprijs hebben verkocht (bijna 40 jaar eigendom, al lang afbetaald en waarschijnlijk met 100% overwaarde).
- MrsFireMe zou verder van haar werk gaan wonen, de reiskosten zouden niet opwegen tegen de opbrengsten dus er zou een andere baan moeten komen
- MiniFireMe zou naar een andere school moeten gaan
- We wonen dan dichterbij de ouders van FireMe en verder van de ouders van MrsFireMe, hier doe ik verder geen uitspraken over… 😉
De angst slaat toe
De gevolgen van een grotere hypotheek mogen duidelijk zijn, de hogere maandverplichting is te voldoen zolang ik werk, maar het risico is groot, wanneer ik ziek zou worden zou de AOV niet voldoende dekking bieden om deze verplichtingen op te vangen en ook het inkomen van MrsFireMe is niet voldoende om dit te betalen. Vanwege gezondheidsredenen is het aanpassen van de AOV nu lastig, dit stel ik daarom nog uit.
Daarnaast begin ik me serieus af te vragen hoelang ik nog zou willen werken, en of daarmee deze hypotheek wel zo’n slim idee is. Het werk dat ik doe is geweldig, het blijft een hobby en daardoor kan ik mezelf er helemaal in verliezen, echter het slokt veel tijd op waardoor ik soms vergeet te genieten van het leven. Om het werkzame leven af te bouwen is het noodzakelijk om de vaste lasten te verkleinen, en een hypotheek van 485k is dan niet de meest handige stap.
IJskast
We zetten de plannen in de ijskast. Het idee blijft bestaan, maar het verstand wint het. Groot voordeel: We wisten nu wel wat onze maandelijkse lasten zouden worden met de nieuwe hypotheek en besloten om de proef op de som te nemen: wat als we dit bedrag nou maandelijks aan onszelf overmaken, ik maakte dus iedere maand 1000 EUR meer over naar onze privé-rekening, om te zien of ik het vanuit mijn zakelijke rekening zou kunnen opbrengen (in theorie moest dit lukken). We besloten om hiervan 500 EUR op onze spaarrekening te zetten en 500 EUR af te lossen op onze hypotheek, deze maandelijkse uitgave dwingt mij ook om zakelijk meer op de kosten te letten en minder snel een privé-opname uit de zaak te doen, zoals etentjes, hebbedingetjes enz. Allemaal win-win-win dus!
Losse schroeven
Maar wat is nu die kwestie, hoor ik je denken? We hebben toch besloten te blijven zitten waar we zitten? Door het extra aflossen komt onze hypotheekvrije datum een stuk dichterbij: nog maar 9 jaar te gaan in dit tempo! Ik zit vol in de Excelsheets te puzzelen hoe we ons spaargeld beter kunnen benutten, investeringen etc.
En dan is daar ineens MrsFireMe, die besluit dat ze toch wel graag wil verhuizen…
OK, dat betekent dat we de plannen dus zullen moeten herzien, financieel onafhankelijk lijkt weer verder weg, persoonlijk had ik er vrede mee om te blijven wonen in ons huis, zorgen dat het wordt afbetaald en eerder starten met het afbouwen van het werkzame leven. MrsFireMe in eerste instantie ook, maar meer ruimte lijkt haar toch prettiger. Is dit nou het verschil tussen het vrouwelijk brein en de mannelijke rationaliteit??
Lieve lezers en lezeressen…hoe zou jij hiermee omgaan? 🙂
Ik zal het redelijk bot en direct brengen: niet doen!
Hier komen de argumenten:
– Je gezondheid gaat nu redelijk, maar over 5 of 10 of 20 jaar?
– Is Mrs. FireMe bereid meer uren te werken zodat je nog steeds over 9 jaar hypotheekvrij ben?
– Meer ruimte is wel makkelijk, maar is het noodzakelijk? Nog meer Mini-Me’s onderweg?
– Begint de buurt te verpauperen?
Misschien het meest doorslaggevende argument: Hoeveel jaar langer doorwerken tot FIRE wanneer je wel kiest voor de nieuwe woning met duurdere hypotheek? En als het echt niet langer kan, dan misschien een andere woning in dezelfde prijsklasse?
Dank voor je reactie, Chris! Je argumenten zijn sterk en ik kan er dan ook weinig tegenin brengen (en eigenlijk wil ik ook helemaal niet verhuizen)…Door een pensioengat van 15 jaar wordt het sowieso lastig om heel vroeg “FIRE te zijn”, maar ik wil dit ook zeker niet ondermijnen door dit soort beslissingen 🙂
Uiteindelijk zijn wij FIRE aanhangers je meest subjectieve en kritische publiek FireMe. Wij zullen vrijwel altijd een eerdere FIRE datum boven een groter huis kiezen.
En daarom ben ik zo blij met jullie reacties 🙂 I.p.v. het materialistische en ik-doe-mee-met-de-rat-race een andere kijk op de toekomst.
Geld is best abstract en een droomhuis heel concreet. Dat is niet echt een eerlijke vergrlijking.
Ik zou beide situaties concreet met elkaar vergelijken: hoe ziet je leven eruit in dat nieuwe huis? Hoeveel jaar / uur moet je ervoor werken en wie gaat dat werk doen? En welke concrete dromen moet je vaarwel zeggen als je dat huis koopt? Een jaar rondtrekken met een campertje? 24 uur in plaats van 42 uur per week werken waardoor je veel meer tijd voor je hobby’s en elkaar hebt?
Daar kun je zo nog drie blogs aan wijden: hoe jullie leven er in beide situaties uit zou zien…..
True story, ik wil er niet aan denken om nog zolang te moeten werken, het idee van financieel vrijer zijn geeft me een boost waar ik voor wil gaan, inderdaad meer tijd besteden aan hobby’s/gezin. Er zullen zeker nog blogs aan besteed worden!
“maar meer ruimte lijkt haar toch prettiger” oh boy….. Wij hebben gewoond in alles van 35m2 tot 280m2, van appartement to villa. Meer is niet gelijk aan prettiger, helaas, anders waren we ook niet verhuisd. Meer betekend wel meer kosten (stoken, onderhoud, OZB, verzekering, etc., etc.). Is dat het echt waard? Het is zeker niet “prettiger”! Wat wil je liever vrijheid en tijd of “tijdelijk” en slecht kwantificeerbaar woongenot?
Ons voorstel zou dan ook zijn, ga downsizen, een huis van bijna 5 ton is groot en duur. De “extra’s” wegen zeker niet op tegen de voordelen van FO. Zit allemaal in het koppie 😉
Ik geef het door aan mijn betere helft, thanks 🙂
Waarvan akte.
Ik zou wel ontelbaar veel redenen kunnen benoemen waarom ik graag wil verhuizen (Mr weet ze) maar ik begrijp ook heel goed dat het in het FO wereldje eigenlijk “not-done” is om groter/duurder te gaan wonen?
Zoals al naar voren komt staan wij hier verschillend in en zullen wij óf tot een compromis moeten komen óf iemand zal moeten toegeven…..
Hoi Mrs,
Het heeft niets te maken met not-done groter/duurder. Wij streven ook naar maximaal leven en genieten.
Het is een gevoel van onafhankelijkheid en schijt kunnen hebben aan een werkgever/opdrachtgever, hypotheekverstrekker of wat jij als vervelend ervaar. Het gevoel van vrijheid of streven daarnaar overwint en daar zijn wij voor bereid compromissen te sluiten.
We willen allemaal het maximale, maar onze insteek is anders.
Hey Mrs FireMe,
Zoals Chris ook al schreef, het is niet zozeer “not done” als wel een keiharde financiele waarheid. “Een prettig gevoel” kost je simpelweg jaren van je leven waarin je verplicht MOET werken. Of jij je daar goed bij voelt en denkt dat dit het waard is, dat is persoonlijke. Het blijft “personal” finance 🙂
Kan het zelf alleen niet aanraden, we hebben een paar keer kunnen proeven aan groot en mooi vs klein(er) en vrijheid. Dit laatste maakte ons toch een stuk gelukkiger, zowel mij als de Mrs. De Mrs. had het eigenlijk al een stuk sneller door dan ik……duurde bij mij even voordat ik de “luxe kon loslaten”. Wat ik al schreef, het zit allemaal in het koppie.
Succes in ieder geval met het zoeken van een compromise!
Pak een leeg A4tje en begin samen(!) jullie perfecte leven te omschrijven/tekenen. Niet alleen de materialistische zaken maar ook de hoeveelheid werk/sport/vakantie/tijd samen. En wil je naar de andere kant van de wereld of een tentje in Friesland? Rond de wereld zeilen of thuis hobby’en? Leg het weg en kijk er een paar dagen later nog eens naar, en dan nog eens en nog eens. Probeer dan het benodigde plaatje rond te rekenen. Iets meer werken is een wat groter huis, iets minder werken een wat kleinere en zo kun je een heleboel tegen elkaar afwegen. Zorg dat je het eindplaatje voor ogen heb en ga daarnaar toe werken in plaats van in het wilde weg te consumeren en dingen kopen ‘omdat het kan’. Koop zeker geen duurder huis als je midden in de fase zit van wat je/jullie nou eigenlijk willen. En dat ene huis is echt niet zo bijzonder, er komt altijd wel weer iets anders op de markt…ook in jullie geval 😉
Ps: ik ben niet tegen een duurder huis per sé.
Ps2: https://www.reddit.com/r/financialindependence/comments/6a9dpp/fire_seems_out_of_reach_due_to_spouse/
Wat gebeurt er als je een nieuw huis koopt en je huidige woning verhuurd en als vastgoed investering gebruikt?
Zijn jullie er een beetje uit gekomen of is de scheiding al aangevraagd?
Hahaha bedankt voor de vraag Chris; wat leuk dat je er nog even op terugkomt! We hebben een afspraak gemaakt bij financieel planner omdat ik denk dat we wat hulp nodig hebben (als in: waar staan we nu, waar moeten we allemaal rekening mee houden, mogelijk andere tips), het eerste gesprek is kosteloos en ik heb met Mrs afgesproken dat als we er geen goed gevoel bij krijgen dat we daar niet mee verder gaan. Daarnaast zijn we n.a.v. de opmerking van Meneer en Mevrouw bezig om het plan voor later samen meer vorm te geven, er is nog geen consensus bereikt maar we komen nader tot elkaar en zijn gewoon “on speaking terms” zeg maar 😉
Die FP gaat alleen maar over cijfertjes en over wat de rest van NL doet. Die rekent het echt wel dicht! Trek eerst jullie eigen plan en maak je eigen financiele plan, dan kan je altijd nog naar zo’n planner gaan. En als je er niet uitkomt vraag je het op je blog of stuur je een mailtje 😉
Succes! 😉
Ook ik was afgelopen zomer onrustig en wilde wel verhuizen naar een nieuwe woning. Alles lekker nieuw en wat meer ruimte. Gekeken naar andere woningen en bouwgrond. Maar wat ik me heb afgevraagd is of ik echt gelukkiger wordt in het nieuwe huis en ik denk dat dat niet het geval is. Gisteravond heb ik naar de documentaire minimalists gekeken op Netflix, over tiny houses en weinig spullen. Mijn conclusie was dat we een goede basis hebben om meer die kant op te gaan. Ik wil niet tiny wonen, maar dit huis is groot en mooi genoeg en staat op een fijne plek.
Ik heb ook een pensioen gapend gat en droom van nog een keer een fietsreis in een ander werelddeel. Dus is het beter om hier nu te blijven wonen. Oh ja over 5 jaar woont de oudste door de weeks misschien wel elders en hebben we niet eens een groter huis meer nodig. Succes met jullie beslissing en overwegingen.
Bedankt voor je reactie! Die documentaire wil ik ook nog eens afkijken, ik was er wel eens aan begonnen maar dat was 3u ’s nachts 😉 niet dat ik een absolute “frugal” of minimalist wil worden, maar wel om stil te staan bij alles wat we hebben. Ons huis staat voor ons ook op een fijne plaats, daarnaast gaat onze dochter hier vlakbij naar school en heeft ze al haar vriendjes en vriendinnetjes in de buurt wonen, dat is ook wel iets waard. Een fietsreis, dat is een aardige onderneming, ik hoop dat je droom uit mag komen!
Wat goed, zo’n openhartige post. Ik ben nog relatief nieuw in FIRE blogs, maar begon me net af te vragen, liggen al die FIRE spaarders zo op een lijn met hun partner? En hebben ze geen kinderen?
Ik heb mijn huidige partner pas op latere leeftijd tegen gekomen en wonen pas sinds kort samen. We betalen beiden de helft van alle lopende kosten, maar verder hebben we onze eigen financiële planning. Ik doe wat ik wil (sparen voor FIRE), zij wat zij wil (uitgeven 😉 ). Voor nu is dat prima (ik hoef haar niet te overtuigen van mijn standpunt, zij mij niet). Maar voor de langere duur, zullen onze financiën toch meer in elkaar opgaan. Ik heb namelijk steeds meer het besef: leuk als ik over X jaar FIRE ben, maar als mijn partner dat niet is, hoe leuk is dat dan? Dan kan ik wel thuis gaan hobby’en ofzo, maar lange verre reizen zit er dan niet in …
Kortom, hier moet (komende jaren) ook de discussie worden gevoerd
Overigens, iets dat samen hangt met wel of niet samen financieel plan: toekomstige erfenissen. Gek genoeg lees ik hier nooit iets over in de FIRE blogs