Deze blog is een throwback. Na bijna 2 jaar “blogger-af” te zijn heb ik misschien wat in te halen. Ik weet natuurlijk niet of jullie op deze verlate berichtgeving zaten te wachten, anders scroll je maar lekker door 😉
Hoe zat het ook alweer?
We werden verliefd op een ander, huis, out of the blue en daarmee totaal onverwachts en ongepland. Het idee om de huidige hypotheek af te lossen werd in de ijskast gezet, extra aflossingen werden stopgezet en ook FIRE kwam hiermee in het geding, want ja, woonlasten zijn toch een van de grootste uitgaven, waarom zou je deze nog verder vergroten? De reacties waren natuurlijk niet mals, begrijpelijk als je al 3 jaar het FI/RE-geloof predikt en beoefent…alsof een monnik zijn celibaat overboord gooit (sorry kon even niets beters verzinnen).
Een monument?? Omg!!! WaArOm dOe Je dAt!?
Ja, nou, nee. Geen echt monument, ook geen monumentale status maar wel een gebouw met historie en beschermd stadsgezicht. Ons huis is in de afgelopen eeuwen deels opnieuw opgebouwd waardoor we dus bijvoorbeeld wel spouwmuren hebben, hardhouten kozijnen waardoor we HR-glas konden plaatsen, goed hang- en sluitwerk etc. Ik denk dat we het beste uit twee werelden hebben; karakteristiek maar toch wel van deze tijd.
Verbouwen
Op 30 november 2020 gingen wij naar de notaris, samen met de verkopers. Een paar emotionele momenten voor de verkopers en een onwerkelijk gevoel voor ons, de kopers, het ging nu echt beginnen! Je moet je voorstellen dat wij geen klussers zijn, een klein toiletje lukt nog wel, maar een heel huis van zolder tot badkamer, van keuken tot hal, plafonds, wanden etc, nee dat durfden we zelf niet aan.
We hadden een aannemer gevonden die het werk voor ons zou uitvoeren. En wat een werk hebben ze verzet, ongelooflijk. Ook hier ging er natuurlijk wel eens iets mis, ging er iets kapot (zoals een CV ketel, in die koude week van februari), kostte het meer tijd (en geld) etc, we waren er redelijk op voorbereid en hebben alles goed op kunnen vangen.
Een kleine opsomming van wat we hebben laten doen:
- Twee zolderkamers geïsoleerd en af laten werken met stucwerk
- Overloop op zolder geïsoleerd en afgetimmerd / gestuukt
- Trappenhuis geïsoleerd en afgetimmerd / gestuukt
- Badkamer gesloopt, wanden geplaatst, nieuwe badkamer (bad, inloopdouche, dubbele wasbak)
- Slaapkamer nieuw plafond, gestukt
- Grote inloopkast gerealiseerd
- Meterkast vernieuwd + extra groepen aangelegd
- Woonkamer nieuw plafond, wanden strak gemaakt, inbouwspots
- Keuken gesloopt, nieuw leidingplan erin gewerkt, geheel nieuwe keuken geplaatst
- HR++ isolatieglas laten plaatsen in gehele woning
- Nieuwe sloten en tochtstrippen op voor- en achterdeur
- In alle ruimten zijn ook zaken als verlichting en schakelmateriaal geplaatst / vervangen
- Waar mogelijk Philips Hue geplaatst
- Hele buitenboel laten schilderen
Maar we zijn er nog niet hoor. We moeten nog veel doen, vooral schilderwerk binnen. En dan hebben we nog een souterrain, daar hebben we nog helemaal niets aan gedaan; in deze ruimte willen we t.z.t een zithoekje, keukenblokje en toilet maken. Voor nu wordt het gebruikt als (rommelige) opslag en fietsenstalling, bij gebrek aan een tuin en schuur…ja het is echt anders leven hier 🙂
Februaristorm – doe mij maar een dakje
Weet je nog? Eunice? 18 februari 2022. Ik zal het niet snel vergeten, het oorverdovende geluid van dakpannen die van je dak afglijden. De straat bezaaid met tientallen Oud Hollandse Dakpannen van ons mooie huisje en niets dat je eraan kunt doen op dat moment. Met 4 etages en nagenoeg vrij zicht op het zuid-westen kregen we hem hard voor de kiezen. Auw auw auw. Uiteindelijk hebben we besloten om de woning te voorzien van een heel nieuw dak, we woonden er net een jaar en dit was voor het eerst in mijn leven dat ik een heel dak ging laten vervangen. Makes you wonder.
Op dat soort momenten ben je blij met een goedgevulde spaarrekening, al hadden we het liever ergens anders aan besteedt, de verzekering vergoedde slechts een klein deel (+/- 15%). Maar jemig wat is het mooi geworden en wat zijn we er blij mee…Het dak was al niet zo best en een flink punt van onderhandeling toen we het aankochten. Reparatie zou slechts een letterlijke pleister worden. We kunnen er nu zéker weer tientallen jaren tegenaan.
Verhuizen
Dat minimalisme…. Ik moet me er toch nog eens in verdiepen (sorry Anja!). Wij woonden al ruim 18 jaar in onze vorige huis. Ons vorige huis, met een schuur, en een bergzolder. Ons vorige huis, waar ongeveer 428431 hobbies de revu passeerden en waar we de nodige troep spullen hadden verzameld.
Je zou zeggen dat een verhuizing dan een mooie gelegenheid is om even goed door je spullen te gaan…ik weet nog steeds niet exact waar dit mis ging. We hebben best veel verkocht, weggegooid en zelfs gratis weggegeven.
Maar dan nog… Ik heb het aantal verhuisdozen niet geteld, maar het waren er veel, zeker 50, als het er niet meer waren. Een aantal van die dozen bevatten veel nostalgie: voor mij is dat vooral muziek; stapels met CD’s, vele honderden CD’s. En cassettebandjes ook nog! Ik kan het gewoon niet over mijn hart verkrijgen om het weg te doen, het “Sparked nog steeds Joy” als ik een CD luister.
Wennen aan nieuwe omgeving
We verhuisden naar een andere stad, de stad waar ik geboren en getogen ben. Mijn dochter en vrouw hebben hier dus niet eerder gewoond. Ons vorige huis stond in een groene en rustige wijk, we woonden aan een grasveld met speeltoestellen en een autovrij-stoepje voor de deur. Op loopafstand van het park en kinderboerderij.
We hebben een fantastische tijd gehad in ons oude huisje, zeker met een opgroeiend kind, het was een fijne en veilige omgeving.
Ons nieuwe huis staat midden in het centrum van een drukkere en grotere stad. Langs ons huis loopt een wandelroute van de ANWB, we hebben geen voor- en achtertuin meer en ook is er weinig groen in de buurt. We wonen nu in een pand met beschermd stadsgezicht. In een straatje met panden uit de “Gouden Eeuw”, het voelt als een voorrecht om hier te mogen wonen en ik ben er dan ook trots op dat we dit hebben kunnen doen.
Bijna dagelijks staan er fotografen in de straat om onze karakteristieke huisjes op de foto te zetten. Met grote regelmaat staan er bruidsparen bij onze achterdeur voor fotoshoots. Rondom de nieuwe woning zijn diverse winkels, cafés, restaurantjes etc, dat geeft een heel andere “woonbeleving” dan wat we gewend waren. Op zaterdagochtend even vlot naar de bakker voor wat verse croissantjes? nog geen minuut lopen. Even naar de Jumbo? 3 minuten lopen. Slager, groenteboer, de vrijdagmarkt? Allemaal binnen 2 minuten wandelafstand. De auto’s staan nu dus nóg vaker stil.
Een bruisende stad met een levendig centrum, veel activiteiten en veel meer sociale contacten, ik voel me er meer dan thuis.
Photo by Ansgar Scheffold on Unsplash
Mooi dat jullie zijn doorgegaan!
I wondered.
Ben benieuwd naar de grafieken!