Zomer 2016, jaaroverzicht van de beleggingsverzekering viel me vies tegen, ik weet dat beleggingen kunnen fluctueren, maar als je na een inleg van ruim 2100 EUR slechts 1000 EUR in de plus staat gaat er iets niet goed. Dit gaat niet goedkomen en moet veranderen. In 2018 zou de rentevastperiode aflopen dus een mooie gelegenheid om aan de hypotheek te sleutelen; de adviseur vroeg een voorstel aan bij de bank, we moesten natuurlijk een vergoeding betalen voor de gemiste rente-inkomsten, hier kwam ons spaarpotje mooi van pas, zonder echte “pijn” konden we de boete betalen en zaten we ineens met een annuïtaire hypotheek tegen een mooi rentepercentage van 1.89%, voor 10 jaar vast! De vergoeding was aftrekbaar voor de IB aangifte, dus dat vormde weer een mooie aftrekpost.
Mijn idee was om de beleggingspolis er toch nog bij te houden omdat er wel een garantiekapitaal in zat, dat uiteindelijk hoger was dan de inleg, ik zou dit potje dan mooi kunnen gebruiken als basis voor een pensioen. De adviseur vond het slim en ging hierin mee, het bleek achteraf echter niet mogelijk omdat we een NHG hypotheek hadden en die vereist dat alle opgebouwde tegoeden bij een wijziging als deze in de hypotheek worden gestort. Zo lostten we wel in 1x een redelijk bedrag af, waardoor de maandlasten een stukje lager werden.
Saillant detail: in 2017 springen een aantal partijen op die de boeterente aan de kaak stellen, hypotheekverstrekkers worden teruggefloten om boeterentes sinds juli 2016 te herzien en gedupeerden te compenseren, iets dat in de vele honderden euro’s kon lopen. Natuurlijk hebben wij in juni 2016 onze hypotheek laten aanpassen, story of my life.
