Na maanden, nee, jaren van steggelen is het dan uiteindelijk toch gebeurd…
In 2019 schreef mijn betere helft er al eens een blog over; onze tweede auto 🙂 Er is in de afgelopen jaren natuurlijk best veel veranderd, we verhuisden naar een stad waar wél openbaar vervoer is, ook fietsten we een stuk meer, kochten we een e-bike en een speed-pedelec.
Lege accu
We wonen in het centrum van een kleine stad. Een van de zaken die daar altijd wel een uitdaging is: parkeren. We kunnen sowieso niet voor onze deur staan dus kom je uit in omliggende straten. Omdat ik de afgelopen weken / maanden veel gebruik maakte van het OV pakte mijn vrouw telkens mijn auto (rijdt lekkerder en zuiniger). Haar eigen autootje stond geparkeerd, dagenlang, wekenlang…. en toen startte hij niet meer. Uiteindelijk was er in september een evenement in ons centrum waarbij haar auto toch echt even weg moest. We hebben hem overgestart en op een andere parkeerplaats gezet (wel eerst een flink stuk gereden om de accu bij te laden).
Een zwembad in de auto en achterstallig onderhoud
In de auto van mijn vrouw zat een lekkage. Ik ben al eens op zoek geweest naar een oorzaak maar die heb ik niet kunnen vinden. Na een flinke regenbui stond er steevast een plasje op de vloer. En met veel regen achter elkaar en een auto die stil staat wordt een plasje vanzelf een zwembad (als in: zeker 1cm water op de hele vloer, achterbak nat etc). Gedoe met handdoeken en waterstofzuigers om de auto weer droog te krijgen.
Water heeft ook de nare eigenschap dat het overal in terecht komt…vooral als het bij elektronica in de buurt komt is het vragen om allerlei vage problemen. En zo kwam het dat de achteruitrij-sensoren van de auto het ineens niet meer deden. Ook begaf de airconditioning het. Door het vochtige klimaat en lang stilstaan was de auto van binnen een eigen leven gaan leiden, op het dashboard, stuur en gordels ontstonden allerlei schimmelculturen.
Klaar met alles
Zelf was ik al helemaal klaar met die auto. Ik deed er (bewust / onbewust) alles aan om haar te laten zien dat we echt zonder die wagen kunnen. Sinds eind september stond ie stil, wederom met een lege accu en een flinke plas water onder de stoelen. MrsFireMe werd op een ochtend wakker en zei uit zichzelf: “de auto moet weg”…
Die dag wisten we wat ons te doen stond. Als een geoliede machine werkten we zwijgzaam samen; reservesleutels zoeken, autopapieren, naar de wasstraat om het grofste vuil eraf te spuiten, waterstofzuiger om het zwembad weg te werken, doeken, poetsmiddelen en luchtjes om dashboard, bekleding, gordels en matjes schoon te maken van schimmels en nare luchtjes.
Verkoop
We hadden voor ons zelf een bedrag in ons hoofd dat we er voor wilden hebben. Een aantal handelaren in onze stad zag er vanaf (te duur) of bood te ver onder onze prijs. Uiteindelijk heeft ze de auto dezelfde dag nog verkocht via de website “Wij Kopen Auto’s” die €120 onder onze prijs zaten, daar lieten we het niet op afketsen. Een zorg minder, nette afhandeling en de volgende dag het geld op onze rekening.
Wat geeft dit een rust, heb jij ook wel eens iets weggedaan waar je (véél te) lang over hebt gedaan?
Foto door Vlad
