Zoals het een personal finance blogger betaamt vertel ook ik iets over onze “wooncarrière”, enkele bloggers gingen me al voor dus ik kon natuurlijk niet achterblijven;
Onze carrière staat al in delen beschreven op deze blog, dit is een samenvatting van het geheel.
Mrs FireMe en ik zijn in 2001 gaan samenwonen. Ik werkte al zo’n 2 jaar fulltime en woonde bij pa thuis. Daar spaarde ik wel wat, maar het grootste deel van het inkomen ging op aan mijn auto en andere onzin. Ik had me al eerder ingeschreven bij de woningstichting in mijn stad voor een huurwoning. Het aanbod was klein en de vraag groot; wekelijks schreef ik mij in op woningen waarvoor ik in aanmerking kwam. Wekelijks controleerde ik op welke plaats ik was geëindigd. We werden 2x uitgeloot voor een flatje, maar dat was tot 2x toe een wijk/straat waar ik ’s avonds niet over straat wilde gaan, laat staan dat ik mijn vriendin daar zou laten wonen.
Mijn vader kwam toen met het idee om eens te kijken naar een koopwoning, dat was nog nooit in mij opgekomen. In een naburig dorp waar de woningprijzen een stukje lager waren vonden we uiteindelijk een appartement dat paste in ons budget. Het drie-kamer appartement kostte, als ik het goed heb, 145.000 gulden. We brachten eigen geld in (spaargeld en giften van familie) en konden het appartement kopen met een hypotheek van 115.000 gulden. De hypotheek was 100% aflossingsvrij, er werd een beleggingspolis aan gekoppeld en die zou uiteindelijk voldoende kapitaal bevatten om de hypotheek af te lossen.
Toen wij de sleutels kregen van het appartement in juni 2001 was Mrs FireMe 17 jaar, het stond dan ook alleen op mijn naam.
In het appartementencomplex waar wij woonden was het verloop best groot. Het was een portiekwoning en we hebben in de 2 jaar dat we er woonden veel verschillende buren gehad. Het was in die tijd ook gewoon makkelijker om een huis te kopen of te verkopen. Je dacht er simpelweg niet aan dat je er lang mee bleef zitten want het was toch wel binnen hooguit 3 weken verkocht.
In 2003 bedachten we dat het tijd was voor een volgende stap: een huis met een tuintje en iets meer ruimte. We gingen op zoek in hetzelfde dorp en vonden al snel een woning waar wij verliefd op werden…in een leuke wijk, met een mooie keuken en een extra kamer. Het idee was om hier max. 5 jaar te blijven en dan door te verhuizen naar een volgende woning. We gingen aan het rekenen met de hypotheekadviseur en zetten ons appartement te koop.
De koopsom van de woning was € 163.500. We verkochten ons appartement binnen 2 weken (!!!) voor € 95.000, we hadden dus flink wat overwaarde in slechts 2 jaar tijd. In die tijd mocht je de overwaarde nog gewoon opnemen. Wij besloten om een deel in onze nieuwe hypotheek te stoppen, te gebruiken voor de kosten koper en zetten een groot deel op onze spaarrekening. We sloten een hypotheek af van € 155.000. Wederom 100% aflossingsvrij en wederom met een nieuwe beleggingspolis waarin werd belegd voor de uiteindelijke aflossing. We wisten simpelweg niet beter, we hadden ons er niet in verdiept en vertrouwden de aardige hypotheekadviseur blindelings. Maandelijks verdween er ruim € 600 aan rente. Daarnaast kostte de beleggingspolis ons iedere maand € 180.
Wat hier trouwens krom aan was: we kochten de woning van de dochter van onze eigen makelaar, die ook ons appartement verkocht….hoe bedoel je belangenverstrengeling? 🙂
In 2008 begon de economie te wiebelen, het werd lastiger om aan een financiering te komen. Ik was in die tijd al actief als zelfstandige en dus niet meer in loondienst. Banken waren huiverig en zeker als zelfstandige lig je dan helemaal onder een vergrootglas. Het plan om te verhuizen werd uitgesteld. De overwaarde die wij eerder op onze spaarrekening hadden gezet was inmiddels al redelijk verdampt door auto’s en vakanties.
We hadden sinds 2003 niets meer aan ons huis gedaan en de houten kozijnen waren er slecht aan toe. Verhuizen zat er niet in want dan zouden we verlies lijden omdat het in een slechtere staat was. We besloten om de woning te voorzien van kunststof kozijnen. Dit konden we echter niet volledig uit eigen zak betalen. Dus sloten we een tweede hypotheek af van € 26.500 om dit te financieren. Ook deze hypotheek was 100% aflossingsvrij…
Vanaf hier begint het eigenlijk steeds vervelender te worden. Ik realiseerde me dat we alleen maar rente betalen (ja dôhhh…). Ieder jaar ontvangen we afschriften van de beleggingspolis maar daar gaat meer geld naartoe dan dat het aan vermogen opbouwt. Het teert alleen maar in door hoge kosten en de financiële crisis uiteraard. In 2012 lig ik er nog steeds wakker van en we maakten een afspraak met onze hypotheekadviseur. Hij adviseerde om het overlijdensrisico-deel uit de beleggingspolis te schrappen en een losse ORV af te sluiten. Dat zou maandelijkse voordeliger zijn en er zou dan meer kapitaal opgebouwd worden. In 2013 liep onze rentevaste periode af, we zette de rente opnieuw vast voor 5 jaar op 4.25%. Het scheelt ons per maand zo’n € 130 aan rente. We besluiten om dit bedrag iedere maand te sparen omdat we het voorheen toch ook al kwijt waren (sliiiiimmm!!!).
We hebben ons erbij neergelegd dat verhuizen er voorlopig niet in zit. Om meer wooncomfort te creëren wilden we de benedenverdieping aanpakken, zodat we de ruimte wat beter kunnen benutten. We besloten een andere hypotheekadviseur te raadplegen omdat we dit nooit uit eigen middelen konden betalen. Deze adviseur was helder: niet financieren, niet verstandig. Uiteindelijk hebben we alles kunnen realiseren dat we voor ogen hadden.
In 2016 hebben we besloten om de grote hypotheek om te zetten naar annuïtair. We moesten een kleine boete betalen welke we met het eerder genoemde spaarbedrag prima konden betalen. Het annuïtaire deel heeft nu een rentepercentage van 1.89%. We starten na 15 jaar hypotheken eindelijk met aflossen.
Nadat ik meer ben gaan verdienen lag de optie om te verhuizen toch weer opeens op tafel. Er waren mogelijkheden en we hadden er zin in. Juist rond die periode ben ik veel bewuster geworden van onze financiën, misstappen in het verleden, pensioengat en onze toekomst. Het leek mij verstandiger om toch te blijven zitten waar we zitten. Mrs FireMe gooide het onderwerp nog eens op tafel maar is inmiddels ook tot andere inzichten gekomen (al zegt haar hart soms iets anders).
Goed, dat was een lange blog, ondanks slechts 2 huizen 🙂
De laatste blog stamt uit december, afgelopen maanden zijn voor ons erg druk geweest, op…
Na maanden, nee, jaren van steggelen is het dan uiteindelijk toch gebeurd... (meer…)
Als ZZP-er is een goed pensioen regelen best lastig. Je bent op jezelf aangewezen om…
Of ik de maandelijkse Money Business Updates ga voortzetten weet ik nog niet, maar ik…
Sinds 2018 heb ik wat "lifestyle changes" doorgevoerd. Een van die zaken was om meer…
Deze blog is een throwback. Na bijna 2 jaar "blogger-af" te zijn heb ik misschien…
View Comments
Gelukkig is na een paar niet al te beste beslissingen ook het licht gaan schijnen. Fijn dat jullie inmiddels ook aflossen.
Thanks NT71! Ik heb je linkje erbij gezet :) Het heeft een paar jaar geduurd ja.
Ik kan me voorstellen dat je er nu dan wel een stuk rustiger bij zit dan een paar jaar eerder! Fijn dat jullie nu aan het aflossen zijn en hier nog even blijven wonen. Verhuizen klinkt heel leuk (wij willen ook nog graag een keer weg en het kriebelt regelmatig), maar je moet écht dondersgoed opletten dat je je een beetje aan je budget houdt, je niet van alles aan laat smeren en dat je echt kijkt naar of de mate van financiering ook past binnen het leven zoals jullie dat voor ogen hebben. Wij wonen nu behoorlijk goedkoop (hypotheek is ongeveer een ton, maar wel met een relatief hoge rente van 4%) en kunnen dus stevig sparen. Als ik kijk naar mijn eigen inkomen + het deel dat ik naar de gezamenlijke spaarrekening stort, dan spaar ik zelfs 70%. Dat geeft vrijheid. Bij verhuizen ga je naar een lagere rente, maar waarschijnlijk zit je dan al wel snel weer op een hypotheek van 2-2,5e ton. En dan gaat het sparen ineens een stuk minder hard.
Niet dat sparen zaligmakend is; wij doen het ook om straks in ons droomhuis te kunnen wonen, maar timing maakt natuurlijk wel verschil.
Dank voor je reactie, Adine! Het "probleem" met verhuizen is dat het altijd duurder wordt; niet alleen qua hypotheek maar ook zaken als verzekeringen, belastingen, onderhoud, inrichting etc...en ik weet niet of je daar nu per definitie gelukkiger van wordt. Het is mij het niet waard om daar langer voor te moeten werken. Onze huidige hypotheek is, met dit tempo, binnen 8 jaar weggepoetst...en dat is best een heel prettig idee :)
Leuk om te lezen!
Thanks :)