FireMe

Het is eind 2014, mede door wat gezondheid-issues (erfelijke aandoening) begint zich een gitzwart doemscenario af te spelen in mijn hoofd.

“We kunnen de hypotheek nooit volledig afbetalen, ik heb geen pensioen, we gaan geen fijne oude dag krijgen.”

Toen bedacht ik me dat we nog een levensverzekering hadden, die zou de hypotheeksom in 1x aflossen indien ons gedurende de looptijd wat overkomt. Op een gegeven moment dacht ik zelfs dat het beter zou zijn als ik dood was. Het voelde alsof ik er met niemand goed over kon praten, mijn vrouw snapte het wel maar kon slechts oplossingsrichtingen geven, ik voelde me depressief en al was ik voor mijn gevoel nog steeds te nuchter voor een burn-out: er moest nu echt iets gaan veranderen.

In 2015 heb ik een enorm moeilijke beslissing gemaakt en ben uit de VOF gestapt omdat ik voelde dat ik erin vastzat en niet verder kwam. Een beslissing die ik eigenlijk al eerder had moeten maken. Al vrij snel ben ik dezelfde werkzaamheden als freelancer gaan uitoefenen, op locatie bij verschillende klanten: meer declarabele uren, meer afwisseling en meer ervaringen. De ervaring die ik in de ruim 12 jaar heb opgebouwd wordt door mijn klanten gewaardeerd, een prettig gevoel! Door deze stappen voelde ik me steeds beter in mijn vel zitten.

Deze vorm van werk verdubbelde mijn inkomen, wat?, het verdrievoudigde bijna. Er kwam geld binnen. We were living the life! We kochten mooie auto’s, nieuwe tv, dure spullen, gaven veel geld uit aan vakanties en luxe. In die 1,5 jaar ging er ruim 35K doorheen #yolo